Woensdag, 25 juli 2012.
Vertrek: 8u30, één kilometer, meer krijgen we niet, om in te fietsen, start Passo dello Spluga, 31km. Onze groep valt dadelijk uiteen, eerste kilometers zijn stevig, 7%. Dirk heeft iets langer nodig om het goede ritme te vinden maar na 3km op de klim fietst hij het 100m gaatje dicht en rijden we samen tot de top.
Vanaf ons hotel is het 32,5km tot de top, we halen een gemiddelde van 13,2km/u en overbruggen hetzelfde hoogteverschil als de Stelvio, bijna 1800 hoogtemeters, de Passo dello Spluga is wel maar 2113m maar we zijn vertrokken op 325m. Prachtige col, vele tornante’s maar ook wel met gevaarlijke onverlichte tunnels. Een col die, qua inspanning, qua vergezichten en het speciale baantraject, zeker in het geheugen zal blijven zitten!
Tijdens de beklimming rijdt Luc lek, juist nadat hij zijn fietstas met reserve bandjes aan Vincent heeft afgegeven.Gelukkig waren Hugo en Vincent met de auto nog achter.
De afdaling, terug Zwitserland, van de Passo dello Spluga is eveneens spectaculair met zijn vele haarspeldbochten.Door werken moet er wel enkele malen aan cyclocross gedaan worden. Dirk zal later op de dag, waarschijnlijk hierdoor, ook een platte tube hebben.
In Splugen gaan we westelijk, richting de Passo Del San Bernardino. We fietsen parallel met de autostrade, het stoort helemaal niet, de vallei, de dorpen, alles is zeer mooi. Ik weet het, ik val in herhaling maar de natuur is gewoon schitterend, het is dan ook de eerste maal dat ik op deze mannier kennis maak met Zwitserland.
Wanneer de autostrade in de berg, San Bernardino, verdwijnt gaan wij voor 6km klimmen tot de top, 2065m. Boven aangekomen dreigen zwarte wolken, we beslissen dadelijk de afdaling in te zetten maar desondanks krijgen we regen. 30km verder is het 30° en liggen de banen droog.
14u15: In Cama, we moeten dan nog 30km, houden we onze lunchpauze, verse pasta met fungi.
We bereiken Biasca om 16u45.
Afstand: 129km, tijd: 6u08, gemiddelde: 21km/u, hoogtemeters: 2650m.
